تاریخچه عکاسی تبلیغاتی
در دهه ۱۸۲۰ اولین عکس دائمی گرفته شد و از آن زمان حرفه عکاسی توجه افراد بسیاری را به خود جلب کرده است. البته این عکس با هدف تبلیغاتی تهیه نشده بود. در قرن بیستم، با پیشرفت این تکنولوژی افراد زیادی به صنعت عکاسی تبلیغاتی رو آوردند.
در طی جنگ جهانی اول عکاسی تبلیغاتی و صنعتی رشد پیدا کرد و بسیاری از صنایع سعی کردند تا از طریق عکاسی تبلیغاتی مشتریان بالقوه خود را از مزایای محصولات خود آگاه سازند. در مدت زمان کوتاهی پس از پیدایش صنعت عکاسی تبلیغاتی، بسیاری از تولیدکنندگان دریافتند که با استفاده از عکس‌های مناسب می‌توانند به جذاب‌تر شدن محصولات خود کمک کنند.
امروزه عکاسی تبلیغاتی یا تجاری به صنعتی تبدیل شده که به طور گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرد. عکاسی تبلیغاتی همیشه به معنای ایجاد تیم‌های بزرگ برای تبلیغات و تجارت نیست. وظیفه عکاسان تبلیغاتی ایجاد عکس‌هایی با کیفیت بالا است که می‌توانند برای اهداف تجاری، صنعتی، بازاریابی و تبلیغاتی مورد استفاده قرار گیرند.
عکاسی تبلیغاتی را می‌توان در دسته‌های مختلف عکاسی طبقه‌بندی کرد. برخی از این دسته‌ها عبارتند از عکاسی مد و لباس، عکاسی محصولات، عکاسی محصولات غذایی، عکاسی محیط‌زیست و عکاسی معماری تجاری.
عکاسی تبلیغاتی و تجاری طیف وسیعی از نیازهای بزرگ و کوچک را برآورده می‌سازد. این صنعت نه تنها برای بازاریابی و تبلیغات شرکت‌های بزرگ و بین‌المللی به یک روش بسیار مهم تبدیل شده، بلکه کسب و کارهای کوچک و خرده‌فروشان نیز برای نمایش محصولات خود در وبسایت‌های تجارت الکترونیکی و فروش از این صنعت استفاده گسترده‌ای می‌کنند.
باید به این نکته توجه داشت که تفاوت‌هایی بین عکس گرفتن با حرفه عکاسی وجود دارد. شما برای دستیابی به اهداف بازاریابی و تبلیغاتی خود نیاز به استخدام یک عکاس حرفه‌ای خواهید داشت.
امروزه اکثر مردم از اهمیت عکاسی تبلیغاتی در دنیای تبلیغات و تجارت آگاهند. شاید برای شما نیز جالب باشد که نگاهی به گذشته این حرفه بیندازید و در مورد تاریخچه عکاسی تبلیغاتی و صنعتی اطلاعات کسب کنید. در این جا ابتدا به گذشته دور این صنعت نگاهی انداخته و سپس تحولات آن در طول زمان را مرور خواهیم کرد.
روزهای اولیه صنعت عکاسی
در سال ۱۸۳۷ بود که صنعت عکاسی به طور رسمی به وجود آمد و در آن زمان تجهیزات مربوط به عکاسی حتی قابل حمل نیز نبودند. در آن زمان عکاسی به عنوان نوعی تفریح برای ثروتمندان شناخته می‌شد. به این نوع از عکاسی کلیشه داگر (Daguerreotype) گفته می‌شود.
عکاسی تجاری و تبلیغاتی برای اولین بار در سال ۱۸۵۰ به طور رسمی آغاز شد. تا پیش از آن عکاسی تنها جنبه هنری داشته و بیشتر برای ثبت لحظات مهم مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در آن زمان روش‌های تهیه عکس و ابزار مورد استفاده برای آن بسیار دشوار و دست و پا گیر بودند و زمان زیادی برای ظاهر کردن یک عکس لازم بود.
ظهور عکاسی مد و لباس
بعدها دوربین‌هایی طراحی و ساخته شدند که به راحتی قابل استفاده بوده و همچنین قابلیت حمل داشتند. این امر منجر به پیشرفت و توسعه نوعی روش عکاسی به نام امبروتیپ (Ambrotype) شد و به همین خاطر شرکت ایستمن کوداک (Eastman Kodak) به وجود آمد که دوربین‌ها را در دسترس افراد معمولی قرار می‌داد و همین امر موجب شد تا بین صنعت عکاسی و مد ارتباط برقرار شود.
در سال ۱۹۱۱، ادوارد استیشن اولین تلاش جدی در عکاسی مد و فشن را انجام داد. در سال ۱۹۰۹ یک شرکت کوچک به نام کند نست (Conde Nast) مجله مشهور وگ را خریداری نمود. تا پیش از آن، وگ یک مجله اجتماعی کوچک بود که بعدها به یکی از معروف‌ترین مجله‌ها در زمینه مد و لباس تبدیل شد. این امر در پیشرفت عکاسی تبلیغاتی و مد نقش مهمی داشت.
در سال ۱۹۲۰، ۱۵ درصد تبلیغات با استفاده از عکس‌ها انجام می‌شد و تا سال ۱۹۳۰ این مقدار به بیش از ۸۰ درصد رسید. در آن زمان تنها از عکس‌های سیاه و سفید استفاده می‌شد اما از سال ۱۹۵۰ عکس‌های رنگی محبوبیت فراوانی پیدا کردند.
عصر دیجیتال
از سال ۱۹۸۵ با به وجود آمدن تکنولوژی دیجیتال، صنعت عکاسی نیز دچار تحولات فراوانی شد. عکس‌های دیجیتال از مزایای زیادی همچون استفاده آسان و قبلیت ذخیره در کامپیوتر برخوردار هستند. این امر موجب تکامل عکس‌ها، پیشرفت در زمینه عکاسی و قابلیت ویراستاری عکس شد.
همچنین با به وجود آمدن تجهیزات قابل حمل نور و عکاسی، این امکان برای هنرمندان فراهم شد تا در خارج از استودیو و در فضاهای دیگر به عکاسی بپردازند. امروزه عکاسی به صنایع مختلفی راه پیدا کرده و اکثر کسب و کارها سعی می‌کنند برای بازاریابی و تبلیغات از عکاسان حرفه‌ای استفاده کرده و از این طریق محصولات و خدمات خود را به مردم ارائه دهند.
